Op Valentijnsdag bezochten onze collega’s Heleen en Deborah het congres ‘Liefde voor leren’, een HRD-congres over leren in organisaties. Vanuit de wetenschap, de filosofie en de techniek werden de trends en ontwikkelingen op het leergebied verkend. Niet iedereen leert op dezelfde manier en ook niet iedereen vindt leren even leuk. Hoe pak je dat in je organisatie aan? Wij vertellen je wat meer over de inhoud van de dag en wat wij ervan opgestoken hebben.
Het belangrijkste vraagstuk van de dag was: hoe maken we mensen verliefd op leren, zodat ze een leven lang willen blijven leren? Voordat er liefde is, moeten mensen eerst verliefd worden, zo stelde Robert-Jan Simons tijdens de openingssessie. Maar hoe doe je dat? In een aantal plenaire sessies en tijdens workshops werd vanuit verschillende invalshoeken geprobeerd een antwoord te vinden op deze vraag. Want er zijn veel mogelijkheden om mensen leren leuk te laten vinden. En dat is belangrijk als we willen dat medewerkers zich steeds blijven ontwikkelen om in het werk inzetbaar te blijven.
Hersenen, experts en de liefde – Marian Slob
Tijdens de tweede plenaire sessie, maakte Marian Slob de verbinding tussen de hersenwetenschap en de liefde. Want hoewel we veel weten over de hersenen en over hoe mensen leren, zijn dit algemene waarheden die voorbijgaan aan de individuele verschillen. Daarom is het belangrijk om met een liefdevolle blik te blijven kijken naar de ander. Eén bepaalde leeroplossing hoeft niet te weken voor iedereen in de organisatie. Hoe ga je daarmee om? Zo kan onze kennis, de manier waarop we dit aanbieden en de manier waarop we verwachten dat mensen leren en ermee omgaan, tot een normatief kader worden. En mensen die niet aan de norm voldoen, lijken dan al snel buiten de boot te vallen.
Blijf dus als mens en als organisatie steeds goed kijken naar welke instrumenten je inzet. Probeer ze steeds opnieuw vorm te geven en geef jezelf en anderen steeds opnieuw de kans. Blijf potentieel en ruimte zien, want we kunnen alle kennis van de wereld hebben, maar ieder mens is toch uniek. En het is steeds een uniek persoon met wie je in je werk te maken hebt.
Leren in tijden van verandering – Katelijn Nijsmans
Katelijn Nijsmans keek met ons vanuit de hersenwetenschap naar leren in één van de sessies. Wat heeft een individu nodig om levenslang te kunnen leren binnen een organisatie? Ons brein is gebouwd om gevaar zoveel mogelijk te vermijden en om beloning zoveel mogelijk op te zoeken. Wanneer je oog in oog met een tijger komt te staan, ontstaat er een biologische stressreactie die maakt dat je wilt vluchten om in veiligheid te komen. Deze overlevingsreactie is zo verlammend dat er voor andere gedachtes weinig ruimte is.
Gelukkig kom je geen tijgers tegen op het werk, maar de veiligheid kan wel op een andere manier in gevaar komen, waardoor leren of veranderen bijna onmogelijk wordt of op zijn minst op weerstand stuit. Denk aan het plotseling veranderen van taken, regels omtrent je werk die steeds veranderen, een leidinggevende die je vaak op je vingers tikt of onzekerheid over je contract. Deze situaties kunnen bij iedereen voor een onveilig gevoel zorgen. Door voor bijvoorbeeld duidelijkheid te zorgen, haal je de bedreiging weg. Je kunt ook veiligheid creëren door voor een rustige werkomgeving te zorgen. Geef een werknemer de tijd om te leren. Op die manier creëer je een veilige omgeving waarin je werknemers niet alleen in staat zijn om te leren, maar vooral ook wíllen leren. Want dan pas kun je als werknemer en als bedrijf verder ontwikkelen.
Tekenkracht voor maximale leerimpact – Irene Kroon
In deze workshop ging het over het versterken van je verhaal door middel van tekeningen. Of je nou een presentatie geeft, een vergadering leidt of een training maakt: tekeningen vergroten de impact. ‘Maar ik kan helemaal niet tekenen’, denk je dan al snel. En hoewel dat misschien wel waar is, kun je met de simpele stappen uit het tekenalfabet, toch meer dan je denkt. Met een rondje, vierkantje, driehoekje en wat lijntjes kun je de meeste dingen al tekenen. Het komt vooral aan op durven, doen en doorzetten. En bedenk je daarbij dat een plaatje niet perfect hoeft te zijn. Het blijkt zelfs dat imperfecte plaatjes effectiever zijn, tot wel 29%. Ze blijven beter hangen omdat het menselijk brein gewend is dat wat niet perfect is, af te willen maken. Dus over zo’n plaatje denk je langer na én door. En dat is wat je wilt als mensen iets leren. Meer tekeningen dus, gewoon met het woord erbij. Ook leuk voor animaties in onze e-learning! Daar gaan we de komende tijd dus meer mee experimenteren.
